mevzu şöyledi:
artık konuşmanın pek tadı tuzu da kalmadı
hele yeni tanımaya başlanılan insanlarla
bu diyalogun nerye gitmesini bekliyorlar ki ?
benim bi beklettim yokken (önceden söylediğim gibi:artık ya hepsi ya hiçbiri)
yoksa ben de istemez miyim
en iyi arkadaş ben oluyum
en iyi dost
en saygın kişi
en eşsiz yaratık...
sadece olmuyor artık.
kelimeler uzak değil
sadece biraz tanıdık.
evet güven önemli
çocuklugumuzda yaptıgımız gibi gözlerimizi kapatıp
bırakıversek kendimizi o güvenilir insanın kollarına
bu sinsi ve kirli dünyada herkes birer Dalton artık...
bizler de RED KİT'iz kendimize.
sebat etmek de gerekliymiş
artık biliyorum
bekledim, bekliyorum...
inanasım gelmiyor
hiçbir hikayeye
zaten neye inandırmak istersek o geliyor başımıza
gel-me
gelemem diyorum
gerçi duymasan da olur inanırsan kendine
geleceksen çık gel
ve gitme.
bildiğim daha nice şey var ki
artık cehaletin huzurunu yaşıyorum.
mutlu etmek kolaydır
kıymetbilene.
mutlu olmaksa artık zor
kendinibilene.
D.E.Ü. / 2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder