bugün 40. yaşına ramak kalmış abimi nihayet evden attık !
son zamanda özellikle 1980 ve sonrası dogumluları kuşatan"evde kaldım ve yalnızım ! aile bireyleri ve devletin de onayıyla karşılıklı hayatlarımızı zkcek birini arıyorum."
düşüncesine 1970 doğumlu abimin de katılmasına diğer saf davetliler gibi ben de alkışla destek verdim. (çiftleşmek için değil bütünleşmek için evlenilmeli)
diğer yandan, nikah törenine giderken yolda gördüğüm trafik kazası sonucu yerde yatan ölü bedenler hayatıın ne kadar boş ve kısa olduğunu bir kez kanıtladı.
ayrıca tören sonrasında kendime ısmarladığım ufak istanbul turunda yolun bir mezarlıga çıkması yine kopuk bir işaret oldu benim için.
bir dönemin meşhur çapkınlarından e.ü. nihayetinde kendi çöplüğüne yol aldı. kendisine eşiyle birlikte yeni ailesinde daha da sağlıklı ve huzurlu nice 40 yıllar diliyorum.
not: hangi akla hizmetle adımı gelinin ayakkabısına benden izin almadan yazan zihniyete 2 çift lafım var, allah müstehakınızı tez elden teslim etsin!
notun notu: 14 Mart tıp haftası kutlu olsun
dip not: 19 Mart'ta ne yapmalı ?
